Twoje dziecko ma alergię? Jak ją rozpoznać?
Przedstawione poniżej treści nie mają charakteru promocyjnego. Ich wyłącznym celem jest edukacja i podniesienie poziomu wiedzy odbiorcy na temat zdrowia. Należy jednak pamiętać, że żadna z informacji nie może zastąpić porady lekarskiej lub konsultacji z farmaceutą.
W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie zapadalności na choroby o podłożu alergicznym, zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Badanie ECAP przeprowadzone w latach 2006-2008 wykazało, że już około 40 % populacji naszego kraju cierpi na jakieś alergiczne schorzenie1. Po 13 latach od tego badania można się spodziewać, że ten odsetek jest jeszcze większy. Poniższy artykuł wyjaśnia m.in. jakie rodzaje przypadłości alergicznych wyróżniamy, co może uczulać nasze dzieci drogą wziewną, a co pokarmową, jak odróżnić nieżyt nosa w przebiegu przeziębienia od alergicznego oraz jak radzić sobie z katarem u alergika.
Alergia u dzieci
Alergia jest to swoista reakcja nadwrażliwości przebiegająca z pobudzeniem układu immunologicznego (odpornościowego) na kontakt z alergenem, który u zdrowych osób nie wywołuje objawów chorobowych2.Wyróżniamy szereg różnych chorób alergicznych, w tym:
-
alergie pokarmowe,
-
choroby alergiczne dróg oddechowych – alergiczny nieżyt nosa, astma,
-
choroby alergiczne skóry- atopowe zapalenie skóry (AZS), kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka,
-
alergia na leki,
-
alergia na jad owadów błonkoskrzydłych.
Do czynników wywołujących objawy alergii u dziecka należą przede wszystkim alergeny wziewne i pokarmowe. Znacznie rzadziej dolegliwości alergiczne występują po ukąszeniach przez owady (osa zwyczajna, pszczoła miodna, szerszeń, trzmiel), po stosowanych lekach (najczęściej antybiotyki – penicylina, cefalosporyny, sulfonamidy oraz kwas acetylosalicylowy i leki z grup NLPZ), czy też po alergenach kontaktowych (chrom, nikiel, kobalt, składniki gumy, barwniki, leki stosowane zewnętrznie – gentamycyna, neomycyna). W okresie niemowlęcym oraz wczesno-dziecięcym dominują alergeny pokarmowe wywołujące objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz skóry, w późniejszym wieku – alergeny wziewne, które są odpowiedzialne za wystąpienie objawów alergicznego nieżytu nosa oraz astmy.
Wyróżnia się dwie grupy alergenów wziewnych: alergeny zewnątrz domowe (w Polsce najczęściej pyłki traw/zbóż, chwastów-bylica, szczaw, mniszek lekarski, drzew-brzozy, leszczyny, olszy oraz zarodniki grzybów) oraz wewnątrzdomowe (roztocze kurzu domowego, zarodniki grzybów pleśniowych, sierść zwierząt domowych- głównie psa i kota, alergeny karaluchów). Główne alergeny pokarmowe uczulające dzieci to mleko krowie, jajo kurze, orzeszki ziemne, ryba, soja, zboża.
Istnieje wiele dodatkowych czynników, które wpływają na rozwój alergii, takich jak: występowanie chorób alergicznych u członków rodziny, a zwłaszcza rodziców, wcześniactwo, zbyt sterylne otoczenie w okresie rozwoju dziecka, czynne bądź bierne palenie papierosów oraz infekcje, zwłaszcza wirusowe. Co ciekawe, najnowsze badania naukowe wskazują , że ekspozycja dziecka na antybiotyki, gdy jest jeszcze w łonie matki, wiąże się z istotnym ryzykiem rozwoju AZS i alergii na pokarmy.
Katar alergiczny czy infekcja wirusowa? Alergia u dziecka - objawy
Alergiczny nieżyt nosa (ANN) nazywany prościej katarem alergicznym może występować cały rok lub tylko w wybranych miesiącach. Ma to związek z okresem ekspozycji na alergen. I tak, pewne uczulające cząsteczki np. roztocze kurzu domowego, sierść zwierząt czy zarodniki pleśni są stale wokół nas powodując całoroczny ANN, a inne np. pyłki roślin występują sezonowo- stąd sezonowy ANN.
Katar alergiczny cechuje się głównie:
-
wyciekiem wodnistej wydzieliny z nosa (częściej w przypadku sezonowego ANN) lub gęstym katarem zatykającym nos (częściej w całorocznym ANN),
-
kichaniem, często seriami,
-
świądem i zaczerwienieniem nosa,
-
zaczerwienieniem spojówek i łzawieniem oczu (gdy towarzyszy mu alergiczne zapalenie spojówek)
-
niekiedy spływaniem wydzieliny po tylnej ścianie gardła i prowokującej kaszel
-
bruzdą alergiczną- poprzeczna bruzda na nosie wywołana podcieraniem nosa dłonią ku górze
-
cieniami alergicznymi- ciemniejsze zabarwienie okolicy pod oczami
-
fałdami Denniego i Morgana- poziome linie (fałdy skóry) na powiece dolnej, pojedyncze lub podwójne
Trzy ostatnie objawy występują najczęściej u dzieci z całorocznym ANN3.
Wirusowy nieżyt nosa typowo pojawia się w chorobie przeziębieniowej. Dominującym jego objawem jest katar, początkowo zwykle wodnisty, później gęsty oraz uczucie zatkanego nosa i upośledzenie węchu. Z tego powodu często trudno go odróżnić od ANN. Trzeba jednak pamiętać, że wirusowy nieżyt ustępuje zwykle do 14 dni (najczęściej do 7), podczas gdy alergiczny jest bardziej przewlekły i trwa tygodniami lub miesiącami. Katarowi infekcyjnemu zwykle towarzyszą również inne objawy miejscowe i ogólne takie jak: kaszel, uogólnione osłabienie, ból i pieczenie gardła, stan podgorączkowy. ANN wyraźnie intensyfikuje się po zetknięciu z alergenem, podczas gdy wirusowy początkowo nasila się, a następnie stopniowo ustępuje.
Właściwą diagnozę może postawić tylko lekarz po pełnej analizie wywiadu, badań dodatkowych i badaniu fizykalnym dziecka.
Sposoby na katar u małego alergika
Podstawową metodą leczenia objawów, ale też zapobiegania ich wystąpieniu jest przerwanie ekspozycji na alergen.
W przypadku alergii na roztocze kurzu domowego, oznacza to wdrożenie różnorodnych metod zmniejszających ilość alergenu. W tym:
-
regularne (raz w tygodniu) pranie pościeli i koców w gorącej [>55°C] wodzie,
-
usunięcie pluszowych zabawek i dywanów, na których chętnie gromadzi się kurz, a w nim roztocze,
-
używanie pościeli z materiału nieprzepuszczalnego dla alergenów roztoczy,
-
używanie odkurzaczy o wysokiej skuteczności filtrowania pyłów (HEPA lub wodne).
Pyłki roślin unoszą się w powietrzu w zmiennym stężeniu, zależnym od sezonu pylenia danego gatunku. Warto sprawdzać w środkach masowego przekazu, zwłaszcza w Internecie (np. na mapach pylenia), kiedy uczulającego alergenu jest najwięcej i w tym okresie ograniczyć przebywanie na zewnątrz.
Pyłki roślin unoszą się w powietrzu w zmiennym stężeniu, zależnym od sezonu pylenia danego gatunku. Warto sprawdzać w środkach masowego przekazu, zwłaszcza w Internecie (np. na mapach pylenia), kiedy uczulającego alergenu jest najwięcej i w tym okresie ograniczyć przebywanie na zewnątrz.
Nasilone dolegliwości wymagają zastosowania preparatów leczniczych. Wśród nich wymienia się głównie glikokortykosteroidy donosowe i doustne (rzadziej), leki przeciwhistaminowe donosowe, doustne lub dospojówkowe oraz preparaty obkurczające naczynia błony śluzowej nosa takie jak efedryna, oksymetazolina, fenylefryna, nafazolina, ksylometazolina. Te ostatnie powodują stosunkowo szybkie hamowanie powstawania wydzieliny w nosie, udrażniają go, ułatwiają odpływ zalegającej wydzieliny z zatok, odblokowują ujście trąbek słuchowych. W ten sposób zapobiegają niejako rozwinięciu się zapalenia zatok czy ucha środkowego. Niektóre preparaty występują w postaci wygodnego żelu, który nie wypływa tak łatwo z nosa i dzięki temu efektywniej oddziałuje na jego śluzówkę. Środki te wykazują podobne działanie również w wirusowym nieżycie nosa, co jest korzystne w przypadku początkowych trudności w rozróżnieniu kataru wirusowego od alergicznego.
Powiązane artykuły:
Jakie są najczęstsze przyczyny alergii u dzieci? >>
Katar sienny - alergiczny nieżyt nosa u dzieci >>
Jak odróżnić katar alergiczny od zwykłego? >>
Bibliografia
1. Dadas-Stasiak E., Kalicki B., Jung A., Najczęściej występujące przyczyny i rodzaje alergii u dzieci w świetle aktualnej epidemiologii, Pediatr Med Rodz 2010, 6 (2), p. 92-99,
2. Emeryk A., Choroby alergiczne w praktyce lekarza rodzinnego, Wyd. Termedia, Poznań 2019, s.27-34.
3. Świerczyńska-Krępa M., Alergiczny nieżyt nosa, Medycyna Praktyczna dla Pacjentów, 15.03.2017.
4. Świerczyńska-Krępa M., Alergia, Medycyna Praktyczna dla Pacjentów, 7.11.2012.